English
بالا، بالا و بالاتر! ابرقهرمانان، نیاز مشترک سینما و مخاطب
۱۳۹۵/۰۱/۱۷ | ارسال شده در دسته: یادداشت‌ها

بالا، بالا و بالاتر! ابرقهرمانان، نیاز مشترک سینما و مخاطب

برشت زمانی در نمایش گالیله در پاسخ به دستیار گالیله که می گوید بدبخت ملتی که قهرمان ندارد از زبان گالیله می نویسد بدبخت مردمی که به قهرمان نیاز دارند
اما کیست که به ضرروت عقلی حضور الگوهای قهرمانی و پهلوانی و دلیری و خردمندی در زندگی انسان اجتماعی باور نداشته باشد. حضور قدرتمند قهرمانان در اسطوره ها و افسانه های جهانی و تأثیر شگرف آنها در پرتوافکنی به توانایی های لایزال بشر، قرن هاست که تبدیل به محرکی برای تهییج انسان ها در گوشه و کنار کره  خاکی برای تغییر در زندگی روزمره و دستیابی به موقعیت های آرمانی شده است.
سینما به عنوان مهم ترین، تأثیرگذارترین و پرنفوذترین شیوه بیان هنری عصر حاضر از آغاز یکی از ستون های اصلی خود را در روایت زندگی قهرمانان اسطوره ای، تاریخی، سیاسی، ورزشی و اجتماعی قرار داده است. ظهور پدیده اَبَرقهرمانان ابتدا در جهان کامیک بوک (کتاب های مصور) و پس از آن بر صفحه ی تلویزیون و پرده ی سینما، جلوه های دیگر از نیاز انسان، از بُعدی فانتزی، به اَبَرانسان های الگویی است.
تسلط بی چون و چرای فیلم های ابَرقهرمانی (به ویژه از آغاز هزاره سوم) در سینما و استقبال شگرف مخاطبان (به خصوص مخاطبان کودک و نوجوان) روزبه روز به اهمیت این پدیده در بخش سرگرمی ساز سینما افزوده است.
فیلم های ابَرقهرمانی در سالیان اخیر، به یُمن حضور نویسندگان و فیلمسازان متفکر (همچون کریستوفر نولان) جایگاه خود را از یک سرگرمی سازی فانتزی صرف ارتقاء داده و به سطحی اندیشمندانه در برخی آثار رسیده است.
این ویژه نامه کوششی در شناخت ریشه ها، ابعاد و شخصیت های آثار اَبَرقهرمانی است که به همت کسری ولایی و نویسندگان و مترجمان آگاه نشریه فراهم شده است.
صاحب این قلم بر این باور است که بدون شناخت دقیق و علمی پدیده های سینمای عامه پسند، که در هر دوره ای ظهور و سقوط خود را دارند،  قادر به درک و تحلیل ابعاد شناختی مخاطبان نخواهیم شد. اینکه گروهی صرفاً با سلاح کُند نقدهای برج عاج نشین، این پدیده ها را ردّ و نفی کنند (که در کشور ما متأسفانه رسم ناپسند و رایجی است) تأثیری در اقبال مخاطبان ندارد. برای شناخت زیر و بم این آثار و آگاهی از هوشمندی ها و در عین حال نیرنگ های الگوسازی های این چنین، چاره ای جز ایجاد درک عمیق تر در جامعه ی مخاطبان نداریم.
متأسفانه در دورانی از سینمای ایران به سر می بریم که محدوده تصویرگری فیلم های ما، سقف آپارتمان ها و کوچه و خیابان هاست. اما ضرورت حضور فیلم های متکی بر قهرمانان ملی و اسطوره های مذهبی و تاریخی و حتی اَبَرقهرمانانی با الگوهای شرقی و ایرانی، نیاز مخاطبان به ویژه تماشاگران کودک و نوجوان و جوان ایرانی است.
گرچه سینما یک هنر بی مرز و جغرافیاست اما ضرورت حضور سخن ایرانی در حوزه فیلم های قهرمانی و اَبَرقهرمانی، که غالب آثار تولیدشده در این نوع از صنعت فیلم از یک سرزمین می آید، بیش از پیش احساس می شود. چشمان تیزبین تان را به مطالعه و ژرف اندیشی در ابعاد مختلف این پدیده در دنیای تصویر این شماره دعوت می کنم.

* شعار سوپرمن در سریال قدیمی انیمیشن
از دنیای تصویر 261

دیگر مطالب در همین دسته...

۱۳۹۵/۱۲/۱۸ | ارسال شده در دسته: یادداشت‌ها

انحصاررا کنار بگذارید:مدیریت جدید سینما

حضور مدیری جدید در رأس سازمان سینمایی، با توجه به سابقه حضور محمدمهدی حیدریان در وزارت ارشاد و معاونت سینمایی، از جنبه‌هایی می‌تواند مثبت باشد؛ چراکه ایشان با ساختار سینما آشناست و تجربیاتی در گذشته داشته‌ است که طبیعتاً برخی از آنها ناقص مانده‌اند و به نتیجه نرسیده‌اند. به همین دلیل، این تجربیات می‌تواند به آقای حیدریان کمک کند تا سینما را در پهنه گسترده‌تری ببیند. مشکلاتی که ما در مسئولیت‌های سینمایی کشورمان داریم این است که هرمسئولی دوستان خاص خود را در مقام تصمیم‌گیری برای سینما می‌گذارد و همین اتفاق کار را خراب می‌کند. به این دلیل که سینما جمعیتی بزرگ با سلایق و علایق متفاوتی است و نباید...
ادامه مطلب
۱۳۹۵/۱۲/۰۸ | ارسال شده در دسته: یادداشت‌ها

جشنواره‌ای که مثل هیچ جشنواره‌ای نیست!

سی‌وپنجمین جشنواره فیلم فجر در حالی کار خود را آغاز کرده است که در طول دوره‌های گوناگون نتوانسته در سیر برگزاری خود به تعریف مشخص و افق روشنی دست بیابد. تغییرات پی‌درپی، از نخستین دوره تا امروز، در ابعاد مختلف، از آئین‌نامه‌ها و بخش‌ها و برنامه‌ها گرفته تا مدیران و دبیران مختلف در دولت‌های متفاوت، باعث شده که برخلاف جشنواره‌های فیلم معتبر در جهان، مسیر رو به رشدی برای آن قائل نباشیم. از برنامه‌ریزی و هدف‌گذاری تا اجرا، همچنان بر یک پاشنه می‌چرخد. هنوز نه دبیرخانه دائمی دارد که در طول سال فعال باشد نه مدیر ثابتی (حداقل برای چهار سال) که بتواند راه و رسمی برایش رقم بزند. نه تکلیف ملی بودن‌اش معلوم...
ادامه مطلب
۱۳۹۵/۱۱/۱۷ | ارسال شده در دسته: یادداشت‌ها

در آستانة ربع قرن :دنیای تصویر در آغاز بیست وپنجمین سال انتشار

سال ها به شتاب بر ما می گذرد. سال های خوب زندگی مشترک با شما یارانِ دنیای تصویر. چه آنهایی که از بهمن ماه 1371 همراه ما شدند، چه کسانی که در طول این راه و در مسیر این بیست و چهار سال، به تناوب نسل و سن، همگام و هم نشین مان شدند. جوانان و نوجوانان سال های نخست اکنون در میانسالی اند و خوانندگان میانسال مان کهنسال شده اند و مخاطبان هوشمندی از نسل های بعد اکنون همراه ما هستند. کوشش دست اندرکاران مجله ی دنیای تصویر اما این بوده که غبار زمان بر چهره ی نشریه ننشیند و دنیای تصویر جوان و به روز بماند. یادمان باشد که دنیای تصویر در زمانه ای پا به عرصه رسانه ای گذاشت که گفتمان کهنه و یکسان نگری بر...
ادامه مطلب
۱۳۹۵/۱۱/۰۷ | ارسال شده در دسته: یادداشت‌ها

نارکوها: فراتر از قاچاق و قاچاقچی

سریال تلویزیونی نارکوها، که تاکنون دو فصل از آن پخش شده، به روایت داستان پابلو اسکوبار و باندهای توزیع مواد مخدر در آمریکای لاتین می پردازد اما همانند همه آثار برجسته سینما و تلویزیون محدود به جنبه های صرفاً پلیسی یا هیجان آور این ژانر نشده است. سازندگان با تکیه بر زمینه های رشد یک شخصیت تبهکار در دل یک جامعه ی فقیر، ضمن ارائه تصویری واقعگرا از داستان زندگی اسکوبار، تحلیل عمیقی از رابطه سیاست و مواد مخدر و نقش دستگاه های امنیتی آمریکایی در ماجراهای کلمبیا و آمریکای لاتین به تماشاگر عرضه می کند و بدون افتادن به ورطه قهرمان سازی کاذب یا هیولاسازی بی مورد، جنبه های انسانی و قدرتمند شخصیت...
ادامه مطلب
۱۳۹۵/۱۱/۰۶ | ارسال شده در دسته: یادداشت‌ها

عصر طلایی سریال های تلویزیونی، زمانه افول فیلم های معمولی

چند سالی است که با رونق گرفتن شکل جدید تولید و پخش سریال های تلویزیونی و افزوده شدن شبکه های نواندیش چون اچ بی او، نتفیلیکس، آمازون و… عرصه ی داستانگویی تفصیلی و دنباله دار، دچار تحولی صعودی شده و کوچ استعدادهای درخشان باسابقه و جوان به عرصه ی ساخت سریال ها منجر به توجه روزافزون مخاطبان جهانی به صفحه های کوچک تر از سینما گشته است. این رویکرد جدید و گاه بسیار خلاقانه نه تنها عرصه داستانگویی تصویری را وارد مجرای تازه ای نموده بلکه جا را برای تجربیات هنری نیز باز کرده است. حضور هوش های برتر در رأس شبکه های تولیدی و استخدام نیروهای کارآمد و هنرمند، مدیوم تلویزیون را ارتقاء داده و امکان...
ادامه مطلب
۱۳۹۵/۱۱/۰۵ | ارسال شده در دسته: یادداشت‌ها

رستگاری، امید، مخاطب

نگاهی به نتایج گیشه سینما در امسال و سال های گذشته اثبات کننده ی نکته مهمی در جامعه شناسی مخاطب ایرانی است. اغلب فیلم های موفق از نظر مخاطبان حتی آنها که به سوژه های ملتهب اجتماعی و بحران های تلخ نیز پرداخته اند، بارقه ای از رستگاری و امید در خود دارند. این نکته مهم و فراموش شده  توسط برخی از فیلمسازان ماست که انتظار دارند بدون ایجاد یک حس مطبوع و امیدبخش بتوانند مخاطبان گسترده را به تماشای فیلم خود دعوت کنند. واقع گرایی و طرح صادقانه بحران ها و معضلات لزوماً به معنای دعوت مخاطب به بی عملی و نیست انگاری و پوچی نیست. طرح پی درپی بحران های زناشویی، معضلات اقتصادی، بحران های زیستی و...
ادامه مطلب

ویدیو

۱۳۹۵/۱۲/۲۴
گفت و گوی منتشر نشده زنده یاد علی معلم با فارس/ اگر سینما داشتم خیلی از فیلم ها را نمایش نمی دادم!

گالری تصاویر