موفقیت بلامنازع مجموعه تلویزیونی افسارگسیختگی (بریکینگ بد) در جهان و یکه تازی آن در اخذ اغلب جوایز و نظریات مثبت شبکه های مردمی نظرخواهی، گویای این نکته است که مردم (برخلاف نظر برخی) هوشیارند و قدر آثار برجسته را می دانند به شرطی که این آثار با زبان تصویر به بهترین شکل ممکن درام شان را عرضه کند.
مجموعه ی تلویزیونی بریکینگ بد که طی پنج فصل بدون پائین آمدن کیفیت پخش شده (که این خود نیز مثال زدنی است) با تکیه بر خلق یک شخصیت جذاب و پیچیده (والتر وایت با بازی درخشان برایان کرانستون) در یک بستر اجتماعی ساده، چنان مرزهای بیانی مدیوم تصویر را هم در حوزه ی پلاستیک اثر و هم در زمینه طرح مسائل اجتماعی-اقتصادی می پیماید که مثال زدنی است. اینکه یک مجموعه ی تلویزیونی هم بتواند شخصیتهای کامل خلق کند، هم بازی موش و گربه و تعلیقی اش را پیش ببرد، هم نقد اجتماعی کند، هم علم را پاس بدارد، هم بنیان خانواده را تکریم کند، هم درس بیاموزد و… به راستی قابل تحسین است. در زمانه ای که برخی مجموعه های تلویزیونی همپای آثار سینمایی برجسته، توجه بینندگان عادی و صاحب نظران را توأمان به خود جلب کرده است، موفقیت آثاری مثل بریکینگ بد راه را برای بروز معناهای جدید و استعدادهای یکتا در این حوزه بازتر خواهد کرد.

به نقل از:دویست و سی و هشتمین شماره دنیای تصویر