۱۳۹۵/۱۱/۲۰ | ارسال شده در دسته: گفتگوها
علی معلم درباره وضعیت تولید در سینمای ایران افزود: در سال های اخیر سیاست های سینمایی در زمینه تولید مناسب نبوده و نتیجه این سیاستگذاری ها، در كیفیت و كمیت تولیدات سینمای ایران كاملا آشكار است.
وی گفت: آدم های تازه ای وارد سینمای ایران شدند كه اساسا افراد برجسته ای نبوده و به عبارتی در سینمای ایران كشفی صورت نگرفته است.
تهیه كننده فیلم سینمایی «آل»، بخشی از نابسامانی وضعیت تولید در سینما را برگرفته از شرایط اقتصادی كشور دانست و ادامه داد: فشار دستگاه ها و نهادهای مختلف و كشیدن دعواهای سیاسی به مسایل صنفی، به تولید در سینما و روحیه فیلمسازان به شدت آسیب رساند.
به گفته معلم، امروز تولید در سینما یك ریسك بزرگ است و این مهم به احساس امنیت تولیدكنندگان نیز بازمی گردد.
وی با یادآوری اینكه احساس امنیت در نزد تولیدكنندگان سینمای ایران از بین رفته، افزود: جهش قیمت ها كار را در سینما پیچیده تر كرد و در عین حال انضباط پروانه ساخت از بین رفت.
** شورای پروانه ساخت پاسخگوی فیلمسازان نبود
این نویسنده و منتقد سینمایی تاكید كرد: برای نخستین بار در سال های اخیر بود كه تشكیلات شورای پروانه ساخت خود را موظف به پاسخگویی به فیلمسازان نمی دید؛ در چهار دوره معاونت های سینمایی مختلف كار كرده ام اما تا این حد شورای پروانه ساخت و نمایش را بی ضابطه ندیده بودم.
معلم ادامه داد: دو سال از ارائه پرونده «كوروش كبیر» به شورای پروانه ساخت می گذرد، اما كوچكترین پاسخی به این درخواست داده نشد كه این اتفاقی عجیب در سینمای ایران محسوب می شود.
وی گفت: دوستان، مدیریت را با اشكال حرفه ای و صنعتی تجربه نكردند؛ مدیریت نزاع نیست، مدیریت یعنی مهندسی شرایط با تدبیر، كه این مهم در نزد مدیران وجود نداشت.
این تهیه كننده سینما با اشاره به تولید فیلم سینمایی «آل» در سال نخست حضور «جواد شمقدری» در معاونت امور سینمایی توضیح داد: این اثر سینمایی پس از تولید در كشوری خارجی با بودجه ای معادل ۵۰۰ هزار دلار، در اكران با شرایط اسفناكی روبرو شد، زیرا اكران در دست افرادی خاص است و سینمای مستقل همواره در اكران عمومی دچار مشكلات عدیده ای بوده است.
معلم با تاكید بر قرار گرفتن افراد آگاه سینما در راس تولید افزود: در هر دوره ای باید بدانید كه چه كسانی در راس تولیدات قرار می گیرند و معتقدم اگر آگاهان سینما در راس تولید قرار می گرفتند، شاهد تولید آثار بهتری می شدیم.
** قحطی چهره های شاخص در سینما
معلم گفت: چنانچه اسامی كارگردانان و تهیه كنندگان را بررسی كنیم با چهره های شاخصی روبرو نمی شویم و در عین حال در این دوره ۲۰۰ پروانه ساخت برای آثاری صادر شد كه هیچوقت به تولید نرسیدند و معتقدم این پروانه های سینمایی، دام گذاری برای استفاده از بودجه های دولتی و نهادهای مختلف بود.
به گفته این تهیه كننده سینما، ساز و كار یكسانی برای تولید در نظر گرفته نشده و از كمك به همه تولیدكنندگان دریغ شد و برخی فیلمسازان خاص نیز كمك بیشتری دریافت كردند.
معلم با انتقاد از ورود مستقیم نهادهای دولتی به تولید فیلم ادامه داد: نتیجه این تولیدات به شدت اسفناك است و این آثار نسبت به بودجه ای كه برای تولید آنان صرف شده از كیفیت پایین تری برخوردار هستند.
وی ادامه داد: برای برخی تولیدات سینمایی بیش از پنج میلیارد هزینه شد در صورتیكه این آثار باید با بودجه ای معادل یك میلیارد تومان ساخته می شدند و این روند زمینه ارتشاع را فراهم كرد.
** بجای درختان میوه، به خار بها دادیم
تهیه كننده فیلم سینمایی «ازدواج به سبك ایرانی» افزود: امكانات دولتی باید عادلانه و بر اساس اعتبار و برتری یك فیلمساز در سینما توزیع شود و به عبارتی فیلمسازان باید بر اساس دانش و كارآیی كه دارند مورد حمایت قرار گیرند.
معلم تاكید كرد: به عنوان نمونه وقتی می خواهیم درختان یك باغ را آبیاری كنیم به درختان میوه اهمیت بیشتری داده می شود و طبیعی است كه به خار آب ندهیم.
مدیرمسوول ماهنامه سینمایی «دنیای تصویر» گفت: برخی فیلم های تولید شده با بودجه دولتی، در نمایش تلویزیونی هم ناموفق هستند و باید در سیاست ها تجدید نظر كنیم.
معلم ادامه داد: هر كسی كه وارد مدیریت سینما می شود، نیت درستی دارد، اما حسن نیت یك مدیر برای ارتقاء سینما كافی نیست زیرا تمامی خروجی یك مدیریت، مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت.
این منتقد و نویسنده سینمایی با یادآوری اینكه خواسته های رییس جمهوری در عرصه فرهنگ و هنر محقق نشد، تاكید كرد: در حوزه فرهنگ، یارانه ها را درست راهبری نكرده و تشخص تولید را به هیچ عنوان جدی نگرفتیم.
معلم تاكید كرد كه باید به بخش خصوصی در عرصه تولید احترام گذاشت و حمایت ها در عرصه سینما را هوشمند كرد.
** ساز وكار جهانی شدن نداریم
وی ادامه داد: ایده اصلی آثار سینمایی موفق همواره در بخش خصوصی شكل گرفته است، از این رو كلید اصلی تولیدات سینما باید از سوی این بخش زده شود، در غیر اینصورت اثر به نتیجه نمی رسد.
تهیه كننده فیلم سینمایی «آل» ادامه داد: بخش خصوصی خود را با مخاطب مرتبط می بیند، از این رو نسبت به دیده شدن یك اثر سینمایی همواره دغدغه مند است و باید در تولیدات سینمایی تمام مناسبات در نظر گرفته شود.
به گفته معلم، وقتی در چارچوب ملی و جذب مخاطب آثار سینمایی تولید كنیم سینمای ایران نجات می یابد زیرا سینما فقط در رابطه با مخاطبان است كه می تواند به تعالی برسد.
وی ادامه داد: سینمای ایران برای رشد نیازمند تولیدات در سطح جهانی تر است و باید به ماركت های جهانی فكر كند كه این مهم نیاز به ساز و كاری دارد كه اكنون موجود نیست.
این تهیه كننده سینما افزود: دستگاه مدیریتی سینما، خود را برای ساز وكار جهانی آماده نكرده است و متاسفانه این بخش در سال های اخیر فقط با حضور چهار یا پنج نفر خاص پیش رفته و هیچوقت برای حضور بین المللی سینمای ایران ساز وكار مشخصی تعبیه نشده است.
معلم ادامه داد: این ساز وكار با تغییر افراد تفاوتی نمی كند و نباید تصور داشت با تغییر شمقدری یا هر مدیر دیگری، همه مسایل سینمای ایران رفع خواهد شد.
به گفته وی، در اختیار قرار دادن مدیریت صفر تا ۱۰۰ سینمای ایران به یك شخص اشتباه است و مدیران باید به عقل جمعی اعتقاد داشته باشند.
مدیر مسوول ماهنامه «دنیای تصویر» یادآور شد: انرژی در سینمای ایران زیاد است به هر حال فیلم هایی ساخته شده كه جهانی شدند و این اتفاقات نشان می دهد سینمای ایران ظرفیت پیشرفت دارد و استعدادهای ما باید در مدار رشد و توسعه قرار گیرد تا به كشف در عرصه هنر هفتم برسیم.
** هنرمندان بالغ را به اكابر فرستادیم
معلم ادامه داد: در سال های اخیر بعضی هنرمندان بالغ را به كلاس اكابر برگرداندیم و نوعی بی اعتمادی به هنرمندان مشهود بود.
وی تاكید كرد: روحیه انتقام گیری به سود سینما نیست و ایجاد روحیه ملی در میان سینماگران، تنها راه پیشرفت و توسعه این هنر است.
این تهیه كننده سینما با انتقاد از شخصی نگری ها در سینما بویژه در مورد خانه سینما گفت: شخصی نگری به سینما ضربه زد و البته این نگرانی در دولت آتی نیز وجود دارد كه شخصی نگری ها به سینما ضربه بزند و برخی به فكر تقسیم غنایم باشند.
معلم افزود: باید منافع جمعی بر منافع فردی در سینما ارجح باشد و افراد فاضل در سكان سینما قرار گیرند؛ سال ها پیش كه «سیدمحمد حسینی» به عنوان وزیر ارشاد منصوب شده بود در جلسه ای مشترك اعلام كردم، صحبت از عدالت در سینما بسیار پیچیده است، زیرا معنا و ایجاد عدالت با صحبت با عدالت در سینما متفاوت است.
وی تاكید كرد: نه تنها امكانات را بطور عادلانه تقسیم نكردیم بلكه به كسانی اعتبار دادیم كه در حد فیلمسازان تلویزیونی بودند و همین افراد اگر امتحان املا بدهند بیشتر از چهار نمی گیرند و حتی به ابتدایی ترین اجزای تولید در سینما نیز آشنا نیستند.
** راه انداری جنگ «حیدری – نعمتی» در سینما
این تهیه كننده سینما ادامه داد: در سینما، جنگ «حیدری – نعمتی» راه انداخته شد، هزینه های تولید فیلم به بهانه شخصی نگری ها و تنگ نظری ها افزوده شده و این شرایط تعادل سینما را به هم ریخت.
معلم با یادآوری اینكه هر دو طرف دعوای سینما رانت خوار بودند، گفت: دعوای دو طرف مورد اشاره در سینما در نهایت به حذف نیروهای مستقل منجر شد و این یقه گیری ها ظرفیت های پیشرفت سینمای ایران را از بین برد.
وی گفت: انواع و اقسام تولیدات سینمای ایران با افت كیفی روبرو شد و فیلمسازان نیز گاه آثاری ضعیف تر از فیلم های قبلی خود خلق كردند كه این مهم برگرفته از شرایط تولید در سینما بود.
این تهیه كننده سینما ادامه داد: جیب برخی در سینمای ایران از طریق تولیدات دولتی پر شد و برخی فیلمسازان به اصطلاح فربه شدند.
** اغتشاش در سینما
معلم درباره ارزیابی عملكرد مدیران سینمایی نیز گفت: ارزشگذاری فرهنگی خیلی پیچیده است و قابل ریاضی كردن نیست، اما اغتشاش و هرج و مرج نتیجه این سیاست های مدیران سینمایی بود و البته این خطا با نیت این مدیران همسان نبوده است.
وی افزود: مدیریت در سینما محدود به یك شخص نیست، بلكه برای اداره سینما باید تیم مدیریت وجود داشته باشد و باید با افراد مناسب و اتاق فكر های مدیریت مواجه باشیم.
این تهیه كننده سینما در تشزیح مدیریت جواد شمقدری در سینما افزود: مدیریت وی در سال اول بهتر بود اما در دو سال اخیر شاهد هرج و مرج در این عرصه بودیم و تخریب ها افزایش یافت.
** شخصی نگری ها به سینما ضربه زد
معلم ادامه داد: اگر وضعیت مدیریت شمقدری را بر اساس كاركردها بررسی كنیم باید بگویم كه نتایج این مدیریت دوست داشتنی نیست.
به گفته وی، وقتی انحصار طلبی عالب شود، خطا نیز پیش می آید، و در این حالت دیگر نیت ها فراموش می شود.
تهیه كننده فیلم سینمایی «ازدواج به سبك ایرانی» افزود: وقتی در تصمیم گیری در سینما عقیده شخصی به عقل جمعی غلبه كند، در نتیجه اشكالاتی حاصل خواهد شد و معتقدم شخصی نگری ها، سینمای ایران را به سقوط نزدیك كرد.
معلم گفت: در این سال ها اسیر تنگ نظری های شخصی شدیم و تنگ نظری ها باعث خطا در یافتن راه شد و این موضوع آسیبی جدی به بدنه سینما وارد كرد.
وی یادآور شد: اساسا در بخش فرهنگ، اقدامات انجام شده با سیاست های دولت یكسان نبوده است و در حوزه سینما شعارها و خواسته های رییس جمهوری و دولت اجرا نشده و بر خلاف آن شعارها عمل شد.
** خواسته های رییس جمهوری در عرصه فرهنگ تامین نشد
این نویسنده و منتقد سینمایی افزود: با نگاهی به نظرات رییس جمهوری درباره سینما، در می یابیم كه این نگاه ها در سیاستگذاری های فرهنگی كشور به درستی تبیین نشد و نمودی از خواسته ها و مطالبات رییس جمهوری در عرصه فرهنگ و هنر دیده نمی شود.
معلم سپس به بیان پرسش های در این باره پرداخت و افزود: تاریخ گذشته در عرصه فرهنگی كجا دیده شد؟ آیا مدیریت های پایین دستی، خواسته های رییس جمهوری را برآورده كردند؟ آیا ارشاد مجری اهداف دولت دهم بود؟ من می گویم نبوده است و این نوع اداره فرهنگ، مورد توجه رییس جمهوری نبوده است.
وی توضیح داد: بخشی از این مهم به این علت است كه دولتمردان با حوزه فرهنگ آشنا نیستند؛ همه دولتمردان درباره گاز و شهرسازی و مسایلی از این دست اظهارنظر می كنند اما اساسا این افراد درباره فرهنگ نظری ندارند.
به گفته این منتقد و نویسنده سینمایی، شعارها و خواسته های بالاترین مقام اجرایی كشور، در مدیریت میانه و پایینی عرصه فرهنگ و سینما به ظهور نرسید.
** بودجه سینما چه شد؟
معلم با اشاره به اهتمام دولت در افزایش بودجه گفت: مشخص نیست این بودجه افزایش یافته كه مبلغ آن نیز كم نبوده، به كجای سینما تزریق شده و چرا با وجود این بودجه، خواسته های دولت در عرصه سینما روی زمین ماند؟
وی تاكید كرد: مقرر بود سالانه ۲۰۰ اثر سینمایی در كشور به تولید برسد، در عرصه بین المللی ایران حضوری جدی داشته باشد و در عین حال حجم مخاطبان نیز افزایش یابد اما چرا این اهداف با وجود اختصاص بودجه محقق نشد؟
تهیه كننده فیلم سینمایی «آل» با اشاره به تاكید دولت برای تولید فیلم های انقلابی، افزود: در سال های اخیر، اساسا سینمای انقلابی نداشتیم و گاه فاجعه هایی به نام آثار ارزشی خلق شد كه ارزش یكبار دیده شدن نیز نداشت.
به گفته معلم، كاركرد فرهنگی ربطی به خواسته های رییس جمهوری ندارد، و ای كاش این عملكردها ذره ای به خواسته های رییس جمهوری نزدیك بودپ، اما متاسفانه این امر در عملكرد فرهنگی مدیران و خواسته های رییس جمهوری توازن ندارد. عملكرد فرهنگی مدیران به رغم تلاش های انجام شده، مورد تایید رییس جمهوری، هنرمندان و مردم نیست.
وی تاكید كرد كه منابع فرهنگی كشور باید به دست افراد هوشمند سپرده شود و نباید افراد فاضل را با شخصی نگری ها، خانه نشین می كردیم.
معلم گفت: وقتی در جنگ سربازان بجای ژنرال ها تصمیم گیری كنند در نهایت به اینجا می رسیم؛ این موضوع ربطی به جناح چپ یا راست ندارد و هر جا نگاه ها به مدیریت فرهنگی شخصی باشد به این وضع دچار می شویم.
منبع: ایرنا
