علی معلم در پی پیشنهاد وزیر فرهنگ روسیه درباره معرفی چند فیلم برتر ایرانی در کتاب‌های درسی آن کشور اظهار امیدواری کرد: این موقعیت خوب برای معرفی سینمای ایران نیز مانند برگزاری کج و معوجِ هفته‌های فیلم هدر نرود!

این کارشناس حوزه بین‌الملل سینما در گفت‌وگو با خبرنگار سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، ادامه داد: واقعیت این است که موقعیت سینمای ایران برخلاف تصور بعضی از جریانات داخلی، موقعیتی نسبتا خوب است.

وی ادامه داد: سینمای ایران، سینمای شناخته‌شده‌ای است که قابلیت معرفی بیشتر در خارج از کشور را دارد اما متاسفانه این امکان به دلیل بی‌توجهی دولت به پخش بین‌المللی فیلم‌ها حتی در میان کشورهای دوست هم در حد یک کار شگفت‌انگیز تلقی می‌شود!

معلم با یادآوری تفاهم‌نامه‌هایی که میان ایران و سایر کشورها برای تولیدات مشترک فیلم و برگزاری هفته‌های فرهنگی امضا شده است، خاطرنشان کرد: یک جستجوی کامل در آرشیو منابع خبری می‌تواند به ما تعداد بسیار زیادی از تفاهم‌نامه‌های امضا شده میان ایران و کشورهای دوست را نشان دهد اما باید از مدیران سینمایی پرسید چرا اکثر این تفاهم نامه‌ها اجرایی نشده است؟ یا حداقل اگر شده، چرا گزارشی از عمکرد‌تان در این زمینه منتشر نمی‌کنید؟ آیا تمام تفاهم‌نامه‌های امضا شده ما با سایر کشورها در زمینه تولید مشترک و همکاری‌های سینمایی، تنها به برگزاری چند هفته فرهنگی محدود می‌شود؟

سردبیر ماهنامه سینمایی «دنیای تصویر» در ادامه، در پاسخ به پرسشی درباره علت اجرایی نشدن تفاهمنامه‌ها و ضعف سینمای ایران در بعد بین‌الملل توضیح داد: ما سازمانی نداریم که زیر نظر یک نهاد بالادستی مانند ریاست جمهوری بتواند همکاری‌های مختلف بین‌المللی را پیگیری کرده و برای سینمای‌مان در این بخش برنامه‌ریزی بلند مدت، میان مدت و یا حتی کوتاه‌مدت داشته باشد. نکته جالب توجه در اینجاست که هیچ وقت هم از این عقب‌ماندگی برنامه‌ریزی بین‌المللی، درس نگرفته‌ایم و بر شکل اشتباه مدیریت‌مان در این بخش اصرار داریم.

معلم با انتقاد از بی‌توجهی نهاد‌های رسمی دخیل در سینمای ایران به سیاست‌گذاری درست برای بخش بین‌الملل افزود: چندی پیش به کشور هند رفته بودم و می‌دیدم که ایران حتی می‌تواند در آن کشور که خودش صاحب صنعت سینماست، کارگاه‌های آموزشی سینما راه‌اندازی کرده و یا در ایران دانشکده سینمایی بین‌المللی تاسیس کند و از کشورهای منطقه دانشجو بگیرد. در کنار این‌ها می‌توانم صد‌ها موقعیت دیگر را برای‌تان نام ببرم که مانند برگزاری هفته‌های فرهنگی‌مان هدر می‌روند. متاسفانه این نکته را بارها گفته‌ایم که «ما در افق استراتژیک‌مان جایی برای سینما در نظر نگرفته‌ایم و سینما برای نهادهای مختلف حکم زینت‌المجالس را دارد»، اما همه درگیر جنجال روز‌مره‌ این سینمای داخلی هستند.

این سینماگر همچنین در پاسخ به پرسشی درباره تشکیل بخش بین‌الملل در سازمان سینمایی که قرار بود چندی پیش انجام شود، اما تمام فعالیت آن فعلا به موسسه رسانه‌های تصویری سپرده شده است، ابراز عقیده کرد: به نظرم سازمان سینمایی اساسا فاقد سازماندهی مشخص است! دوستان فعلا کاری که انجام داده‌اند در حد تغییر نام از معاونت به سازمان است که بدون مطالعه دقیق و درست انجام شد.

وی ادامه داد: اینکه می‌گوییم برای بخش بین‌الملل و برنامه‌ریزی سینمای ایران در این بُعد، باید سازمانی تشکیل شود مقصود تشکیل دوباره یک سازمان تمام دولتی نیست چرا که نتیجه یک سازمان دولتی در زمینه پخش بین‌الملل همین «هیچ چیز» است که اکنون شاهدش هستیم! سازمانی که بخواهد برای بخش بین‌الملل سینمای ما استراتژی تعریف کند مانند فرانسه باید یک سازمان مستقل و بالادستی با ساختاری نیمه‌دولتی و نیمه‌خصوصی باشد تا علاوه بر پشتیبانی‌های دولتی از همکاری‌های بخش خصوصی هم بهره‌مند شود.

علی معلم در پایان این گفت‌وگو با تاکید مجدد بر اینکه مدیران فرهنگی هیچ استراتژی در حوزه بین‌الملل ندارند، خاطرنشان کرد: اگر بخواهیم مانند قبل حرکت کنیم باید به برگزاری کج و معوجِ یکسری هفته‌های فیلم که حتی ارزش خبررسانی را هم ندارند (چه برسد به تاثیرگذاری) بسنده کنیم. در این شرایط نباید انتظار داشت که پیشنهاد خوبی مانند پیشنهاد وزیر فرهنگ روسیه اجرایی شود مگر آنکه واقعا بخواهیم در این بخش فکری برای خودمان بکنیم.

به گزارش ایسنا، روز شنبه 25( آذرما) وزیر فرهنگ روسیه در دیدار با سید محمد حسینی پیشنهاد داد که ایران چند فیلم برگزیده خود را برای معرفی در کتاب «معرفی صد فیلم برتر دنیا»‌ی مدارس روسی به این کشور معرفی کند.

وی همچنین از علاقه زیاد روس‌ها به سینمای ایران سخن گفت.