راه گمشده اسکار
یکی از مزیت های جایزه ی اسکار، که کمتر در سایر جشن ها و جشنواره های جهانی در نظر گرفته می شود، توجه آکادمی به سینمای جریان اصلی (Main Stream) برخوردار از کیفیت های هنری و ارزش های سینمایی است. اما این ویژگی مهم در چند سال اخیر مورد غفلت قرار گرفته است. نادیده گرفتن آثار مهم و پرتماشاگر صنعت سینما از آواتار و شوالیه تاریکی بگیر تا میان ستاره ای و تک تیرانداز آمریکایی که یک تنه بار اصلی سینمای آمریکا در گیشه های فروش جهانی را کشیده اند و از زبان و بیان ممتاز و سینمایی نیز برخوردارند و توجه ویژه به فیلم های خوب اما کم مخاطب اغلب مورد پسند جشنواره های اروپایی، دور شدن این جایزه از جایگاه مهم جهانی آن را نشان می دهد. در پرتو همین نقص، تماشاگران مراسم اسکار نسبت به سالیان گذشته کمتر و فیلم های برنده اسکار کمترین تعداد مخاطب را داشته اند. اگر بردمن در اسکار امسال به توفیق اصلی دست نمی یافت، می شد گفت که این راه کاملاً به بیراهه تغییر یافته، اما همین میزان بی توجهی به فیلم های مهم و پرتماشاگر و توجه سیاسی یا محفلی (مثل بردن جایزه فیلم ایدا یا آرگو) خطای بزرگ صنعت سینمای آمریکاست.
نقل از دنیای تصویر ۲۴۸