موفقیت تجاری سه فیلم اخیر فیلمسازان زن ایرانی: هیس دخترها فریاد نمی زنند (پوران درخشنده)، شهر موش ها2 (مرضیه برومند) و آتش بس2 (تهمینه میلانی) در سالیانی که اغلب فیلم های ایرانی اکران شده حتی به درگاه مخاطبان یک میلیونی جمعیت هشتاد میلیونی ایران نرسیده اند، تحسین برانگیز و قابل ذکر است. در زمانه ای که فیلمسازان مرد یا شوربختانه و با ناامیدی دست در گنجینه ی تکرار مضامین بی ارتباط با مردم می زنند و یا خودپرستانه به دغدغه های شخصی اغلب تلخ و بن بست اندیشانه شان می پردازند، این زنان فیلمساز با درک درست از ترکیب نیازهای اجتماعی و تلواسه های شخصی توانسته اند، هر چند با میانمایگی، توده های بزرگ مخاطب را نشانه رفته و جذب کنند. به نظر می آید طبع مادرانه تربیت گر و دلسوز این خانم های فعال در محیط مردسالار، توانسته بر مشکلات فایق آید و در جایگاهی بالاتر از همتایان مرد خود قرار گیرد. به امید موفقیت های همه ی زنان ایرانی در عرصه های فرهنگ، هنر، ورزش، سیاست و مدیریت
به نقل ازدنیای تصویر 243