English
سازمان سینمایی: جزیره‌های جداگانه بدون ارتباط
۱۳۹۳/۱۰/۰۷ | ارسال شده در دسته: یادداشت‌ها

سازمان سینمایی: جزیره‌های جداگانه بدون ارتباط

«خشت اول چون نهاد معمار کج، تا ثریا می‌رود دیوار کج» تعبیری معروف که بیش از هر توضیحی گویای ساختار معیوب سازمان سینمایی است. هر چند ایده شکل‌گیری سازمان سینمایی مبنی بر اینکه نهادی فراتر از یک معاونت سینمایی یا اداره کل شکل بگیرد تا با وجود ارتباط با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ساز و کار مستقل‌تری داشته باشد درست و اصولی بود اما در عمل هیچ‌کدام به نتیجه‌ نرسید. یکی از مهم‌ترین این اشکالات چارت سازمانی و ساختار معیوب آن است که امکان هر گونه تحولی را از این سازمان گرفته است. در یک بازنگری کلی این‌گونه به نظر می‌رسد معاونت‌ها و مؤسسات تابع و مدیر کل‌های مختلف هر کدام ساز خودشان را می‌زنند و هیچ ارتباط ارگانیکی ندارند؛ شاید خود مدیریت سازمان هم نمی‌داند که هر کدام از این مجموعه‌ها به‌واقع وظایفشان چیست! محقق شدن اهداف تعیین شده برای این سازمان مستلزم این است که پیش از هر چیز سازمان سینمایی تعریف داشته باشد، وظایف و حدود اختیارات مدیریت‌هایش مشخص باشد و حتی به لحاظ مکانی جای ثابت و مشخصی داشته باشد؛ نه اینکه بخشی از آن در دل وزارتخانه باشد و قسمتی دیگر به عنوان معاونت تعریف شده باشد و پاره‌ای هم به عنوان انواع و اقسام مؤسسات تابع مثل رسانه‌های تصویری، فارابی، مؤسسه سینما شهر و… و زیرمجموعه‌های تابع که شبیه جزیره‌های جداگانه فعالیت و اعمال نفوذ می‌کنند اما هیچ ارتباط ارگانیکی ندارند. گویا غیر از بخش پروانه ساخت و نمایش بقیه تکلیف مشخصی ندارند؛ ‌آش درهمی که هر کسی هم می‌آید حوصله سروسامان دادن آن را ندارد و فقط می‌خواهد برنامه‌های 3-2 سال دوران مدیریتش را پیش ببرد. حداقل در اهداف اولیه این طرح که من در جریان پیشنهادش بودم قرار بود این سازمان قدرتی بیشتر از زیر مجموعه ارشاد داشته باشد و رابطه مناسبی با اهالی سینما ایجاد کند و نهادها و صنف‌های دست‌ساز که در این سال‌ها ایجاد شده است سروسامان بگیرد و مسائل بیمه و معیشت هنرمندان در آنجا ساماندهی و حل و فصل شود و… ؛ مسئولیت‌ها و وظایفی که الان هر کدامشان دست یکی از این گروه‌هاست و این گروه‌ها معمولاً یک رابطه خاص با برخی از دست‌اندرکاران سینما دارند که نتیجه‌اش می‌شود ویژه‌خواری و دوستی و دشمنی‌های شخصی که در نهایت زمینه ایجاد فساد را فراهم می‌کند. به نقل از روزنامه ایران 7 دی ماه 1393

دیگر مطالب در همین دسته...

۱۳۹۵/۱۲/۱۸ | ارسال شده در دسته: یادداشت‌ها

انحصاررا کنار بگذارید:مدیریت جدید سینما

حضور مدیری جدید در رأس سازمان سینمایی، با توجه به سابقه حضور محمدمهدی حیدریان در وزارت ارشاد و معاونت سینمایی، از جنبه‌هایی می‌تواند مثبت باشد؛ چراکه ایشان با ساختار سینما آشناست و تجربیاتی در گذشته داشته‌ است که طبیعتاً برخی از آنها ناقص مانده‌اند و به نتیجه نرسیده‌اند. به همین دلیل، این تجربیات می‌تواند به آقای حیدریان کمک کند تا سینما را در پهنه گسترده‌تری ببیند. مشکلاتی که ما در مسئولیت‌های سینمایی کشورمان داریم این است که هرمسئولی دوستان خاص خود را در مقام تصمیم‌گیری برای سینما می‌گذارد و همین اتفاق کار را خراب می‌کند. به این دلیل که سینما جمعیتی بزرگ با سلایق و علایق متفاوتی است و نباید...
ادامه مطلب
۱۳۹۵/۱۲/۰۸ | ارسال شده در دسته: یادداشت‌ها

جشنواره‌ای که مثل هیچ جشنواره‌ای نیست!

سی‌وپنجمین جشنواره فیلم فجر در حالی کار خود را آغاز کرده است که در طول دوره‌های گوناگون نتوانسته در سیر برگزاری خود به تعریف مشخص و افق روشنی دست بیابد. تغییرات پی‌درپی، از نخستین دوره تا امروز، در ابعاد مختلف، از آئین‌نامه‌ها و بخش‌ها و برنامه‌ها گرفته تا مدیران و دبیران مختلف در دولت‌های متفاوت، باعث شده که برخلاف جشنواره‌های فیلم معتبر در جهان، مسیر رو به رشدی برای آن قائل نباشیم. از برنامه‌ریزی و هدف‌گذاری تا اجرا، همچنان بر یک پاشنه می‌چرخد. هنوز نه دبیرخانه دائمی دارد که در طول سال فعال باشد نه مدیر ثابتی (حداقل برای چهار سال) که بتواند راه و رسمی برایش رقم بزند. نه تکلیف ملی بودن‌اش معلوم...
ادامه مطلب
۱۳۹۵/۱۱/۱۷ | ارسال شده در دسته: یادداشت‌ها

در آستانة ربع قرن :دنیای تصویر در آغاز بیست وپنجمین سال انتشار

سال ها به شتاب بر ما می گذرد. سال های خوب زندگی مشترک با شما یارانِ دنیای تصویر. چه آنهایی که از بهمن ماه 1371 همراه ما شدند، چه کسانی که در طول این راه و در مسیر این بیست و چهار سال، به تناوب نسل و سن، همگام و هم نشین مان شدند. جوانان و نوجوانان سال های نخست اکنون در میانسالی اند و خوانندگان میانسال مان کهنسال شده اند و مخاطبان هوشمندی از نسل های بعد اکنون همراه ما هستند. کوشش دست اندرکاران مجله ی دنیای تصویر اما این بوده که غبار زمان بر چهره ی نشریه ننشیند و دنیای تصویر جوان و به روز بماند. یادمان باشد که دنیای تصویر در زمانه ای پا به عرصه رسانه ای گذاشت که گفتمان کهنه و یکسان نگری بر...
ادامه مطلب
۱۳۹۵/۱۱/۰۷ | ارسال شده در دسته: یادداشت‌ها

نارکوها: فراتر از قاچاق و قاچاقچی

سریال تلویزیونی نارکوها، که تاکنون دو فصل از آن پخش شده، به روایت داستان پابلو اسکوبار و باندهای توزیع مواد مخدر در آمریکای لاتین می پردازد اما همانند همه آثار برجسته سینما و تلویزیون محدود به جنبه های صرفاً پلیسی یا هیجان آور این ژانر نشده است. سازندگان با تکیه بر زمینه های رشد یک شخصیت تبهکار در دل یک جامعه ی فقیر، ضمن ارائه تصویری واقعگرا از داستان زندگی اسکوبار، تحلیل عمیقی از رابطه سیاست و مواد مخدر و نقش دستگاه های امنیتی آمریکایی در ماجراهای کلمبیا و آمریکای لاتین به تماشاگر عرضه می کند و بدون افتادن به ورطه قهرمان سازی کاذب یا هیولاسازی بی مورد، جنبه های انسانی و قدرتمند شخصیت...
ادامه مطلب
۱۳۹۵/۱۱/۰۶ | ارسال شده در دسته: یادداشت‌ها

عصر طلایی سریال های تلویزیونی، زمانه افول فیلم های معمولی

چند سالی است که با رونق گرفتن شکل جدید تولید و پخش سریال های تلویزیونی و افزوده شدن شبکه های نواندیش چون اچ بی او، نتفیلیکس، آمازون و… عرصه ی داستانگویی تفصیلی و دنباله دار، دچار تحولی صعودی شده و کوچ استعدادهای درخشان باسابقه و جوان به عرصه ی ساخت سریال ها منجر به توجه روزافزون مخاطبان جهانی به صفحه های کوچک تر از سینما گشته است. این رویکرد جدید و گاه بسیار خلاقانه نه تنها عرصه داستانگویی تصویری را وارد مجرای تازه ای نموده بلکه جا را برای تجربیات هنری نیز باز کرده است. حضور هوش های برتر در رأس شبکه های تولیدی و استخدام نیروهای کارآمد و هنرمند، مدیوم تلویزیون را ارتقاء داده و امکان...
ادامه مطلب
۱۳۹۵/۱۱/۰۵ | ارسال شده در دسته: یادداشت‌ها

رستگاری، امید، مخاطب

نگاهی به نتایج گیشه سینما در امسال و سال های گذشته اثبات کننده ی نکته مهمی در جامعه شناسی مخاطب ایرانی است. اغلب فیلم های موفق از نظر مخاطبان حتی آنها که به سوژه های ملتهب اجتماعی و بحران های تلخ نیز پرداخته اند، بارقه ای از رستگاری و امید در خود دارند. این نکته مهم و فراموش شده  توسط برخی از فیلمسازان ماست که انتظار دارند بدون ایجاد یک حس مطبوع و امیدبخش بتوانند مخاطبان گسترده را به تماشای فیلم خود دعوت کنند. واقع گرایی و طرح صادقانه بحران ها و معضلات لزوماً به معنای دعوت مخاطب به بی عملی و نیست انگاری و پوچی نیست. طرح پی درپی بحران های زناشویی، معضلات اقتصادی، بحران های زیستی و...
ادامه مطلب

ویدیو

۱۳۹۵/۱۲/۲۴
گفت و گوی منتشر نشده زنده یاد علی معلم با فارس/ اگر سینما داشتم خیلی از فیلم ها را نمایش نمی دادم!

گالری تصاویر