شتاب حیرت انگیز رسانه های تصویری (از تلویزیون و شبکه های تصویری اینترنتی تا سینمای جریان اصلی) در هزاره سوم برای طرح مسائل کلان سیاسی، فلسفی و تاریخی و فاصله گرفتن بخش جریان ساز آن از تعریف سینما به عنوان یک سرگرمی صرف، روزبه روز بیشتر نمایان می شود. با تماشای آثار برجسته ی سینمایی و اخیراً سریال های تعمق برانگیز آمریکایی مخاطب نخبه به این نتیجه می رسد که امروز گفتمان اصلی فرهنگی جهان در این حوزه اتفاق می افتد. از لینکلن و سقوط کاخ سفید بگیر تا اتاق خبر و میهن، بحث های اصلی سیاسی در حوزه سینما صورت می گیرد. از ماتریکس و آواتار تا اطلس ابرها و پرومته، بحث های فلسفی و اجتماعی در دایره سینما آشکار شده و این تازه غیر از طرح مسائل بحرانی دیگر در حوزه تفکر و زندگی بشر است، که در آثار دیگر مشاهده می شود. سینمای مقتدر دیگر حد و مرز نمی شناسد همانطور که سینمای منفعل و محقر و شبه متفکر دیگر جز یک جوی حقیر سر به مرداب نیست. اجازه بدهید که سینمای ایران از حوضچه بیرون بیاید و به دریای اقتدار برسد. ایران قطب مهمی در دنیای تفکر است با آثار سطحی و سفارشی حقیر، کوچک اش نکنیم.