در شهری زندگی می‌كنیم كه در حال حاضر كمترین ارتباط را با فضای سبز، درخت و طبیعت دارد، شهری كه زمانی به جویبارها، باغ‌ها و طبیعتش معروف بود، چراكه تهران در كوهپایه واقع شده و از طبیعت منحصربه‌فردی برخوردار است. از آن فضا و طبیعت دلنشین زمان زیادی نیست كه دور شده‌ایم و طبیعت دلنشین تهران را به یاد می‌آورم وقتی كودك بودم. امروز در هر نقطه‌یی از تهران ساختمان‌های سیمانی سر به فلك می‌كشند كه گل و گیاهی بر آنها سبز نمی‌شود و تك و توك فضاهای سبزی در برخی از نقاط تهران توسط شهرداری ایجاد شده كه بیشتر نمایش اهمیت به فضای سبز است تا پاسداشت از طبیعت و نعماتش. خوشبختانه نوروز این مهم را به ما یادآوری می‌كند اما این یادآوری كوتاه‌مدت كافی نیست و ما باید بیشتر از اینها به حضور سبزی و طبیعت در زندگی‌مان بپردازیم و نگذاریم ذات طبیعت از زندگی اجتماعی ما رخت بر بندد چرا كه هارمونی كه در طبیعت وجود دارد می‌تواند در زندگی روزمره‌ ما در شهرها الهام‌بخش باشد و ما را از بداخلاقی‌های اجتماعی دور نگه دارد.هنرمندان از جمله گروه‌های مرجعی هستند كه به دلیل حساسیت‌های بالای احساسی‌شان می‌توانند نقش و اهمیت اساسی طبیعت را به مردم متذكر شوند، همان‌گونه كه در كشورهای توسعه‌یافته هنرمندان نقش مهمی در توجه و توسعه محیط زیست و استفاده از انرژی‌های پاك دارند.