علی معلم:بهترین شکل برخورد با آثار فرهنگی و هنری، برخورد براساس افکار عمومی است

«علی معلم» روز چهارشنبه در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا افزود: رییس جمهوری در گفت وگوی زنده تلویزیونی به نکته درستی درباره اعتماد به هنرمندان اشاره کرد؛ باید فضای فرهنگی هنری را به سمت اعتماد سازی ببریم تا مولفان و تولید کنندگان آثار فرهنگی هنری اعم از نویسندگان و اهالی موسیقی و فیلمسازان در شرایط مساعدی فعالیت کنند.

تهیه کننده فیلم سینمایی آل تاکید کرد: تولیدکنندگان آثار هنری در کشور به دو هزار نفر هم نمی رسند و این کشتی عریض و طویل نیست و این قشر افراد شناخته شده با سبقه مشخص با سلایق معین هستند که بر روی آثارشان ارزش گذاری می شود.

معلم ادامه داد: نکته مهمتری که رییس جمهوری در گفت وگوی زنده با مردم به آن اشاره کرد این بود که بهترین شکل برخورد با آثار عمومی بر اساس افکار عمومی است و هنرمند بازخورد عملکرد خود را از مخاطبان خواهد گرفت.

**دستگاه های نظارتی فرهنگی به سرمنشا اصلی برسند

وی توضیح داد: در عرصه فرهنگ و هنر برخوردهای سلبی چندان موثر نخواهد بود و هر گروهی با هر تفکری در جامعه می تواند بر آثار فرهنگی و هنری نقد خود را چه تمجید و چه انتقاد ایراد کند.

مدیرمسوول ماهنامه دنیای تصویر گفت: دستگاه های نظارتی دولت برای تحقق خواسته های رییس جمهوری در عرصه فرهنگ و هنر باید به سرمنشا های اصلی قانونی خود برسند و از اعمال سلایق شخصی در این بخش جلوگیری شود چراکه در عرصه هنر از یک اثر می توان برداشت های مختلف داشت کما اینکه برخی فیلم ها در یک دولت سانسور شده و در دولت دیگری به اکران عمومی رسیده است در صورتی که همه ما در یک نظام فعالیت می کنیم.

معلم ادامه داد: معتقدم ممیزی آثار فرهنگی و هنری باید منضبط باشد و اگر شخص و یا مدیری از یک اثر بدش می آید قرار نیست جلوی آن را بگیرد.

**ایجاد مرجع قانونی برای ممیزی آثار فرهنگی

وی با بیان اینکه ممیزی های شخصی باعث شکست سینما می شود یادآور شد: در بخش ممیزی آثار باید یک مرجع قانونی وجود داشته باشد و وجود نهادهای مختلف برای سانسور فیلم ها جواب نمی دهد.

این منتقد و نویسنده سینما ادامه داد: اقتدار حاکمیت باید در دولت وجود داشته باشد؛ این بد است که نهادهای مختلف ممیزی های خاص خود را دارند؛ به عنوان نمونه شهرداری تهران با اعمال سلیقه تعیین می کند که یک موسیقی در سالن های این نهاد اجرا شود یا نشود.

**قاعده آیین نامه ای برای توقیف برخی فیلم ها وجود ندارد

معلم تاکید کرد: ممیزی ها باید بر اساس قواعد عمل شود و معتقدم نمی تواند دلایل توقیف برخی فیلم های سینمایی را بر اساس آیین نامه های موجود توجیه کرد و این مهم بر اساس سلایق انجام شده است.

به گفته وی، ممکن است یک موضوع از سوی یک هیات نظارت خطا و از نگاه هیاتی دیگر اشتباه محسوب نشود و این مشکل بزرگ تاکنون در هیچ دولتی حل نشده است.

این تهیه کننده سینما گفت: مرجع تشخیص دهنده درباره یک اثر باید یک جا باشد و امور تسهیل شود نه اینکه فیلمساز برای تایید مجوز ساخت فیلمش سه سال به نهادهای مختلف رفته و از هر نهاد مجوزی خاص را دریافت کند.

**هنرمندان دائم در برخورد و تعامل با مردم هستند

معلم افزود: هنرمندان با همین مردم برخورد می کنند اگر هنرمندی اثری ناپسند را تولید کرد باید اجازه دهیم این ناپسندی را مردم اعلام کنند؛ وقتی این مهم را در اختیار مردم بگذاریم مخاطبان با رویکردشان به یک اثر، نسبت به آن واکنش نشان می دهند.

وی توضیح داد: چنانچه نویسنده ای با اثری فرهنگ مملکت را وهن و به مقدسات توهین کند مردم با عدم استقبال از آن اثر، به آن نویسنده واکنش نشان خواهند داد.

به گفته این نویسنده و منتقد سینمایی، با تسهیل شرایط و کارکرد مجوزها، اعتماد به هنرمندان به وجود می آید.

**تعدد مراجع تصمیم گیرنده موجب امنیتی شدن فضای فرهنگی است

معلم به موضوع کاهش فضای امنیتی در عرصه فرهنگ و هنر اشاره کرد و گفت: یکی از دلایل امنیتی شدن فضای فرهنگ به دلیل عدم وجود مرجع واحد تشخیص دهنده و تصمیم گیرنده در بخش ممیزی ها است و وقتی نهاد اصلی فرهنگی درباره ممیزی ها نظر نمی دهد هنرمند به منظور ساخت و خلق اثری مجبور به مراجعه به نهادهای دیگر به منظور اخذ مجوزهای مورد نیاز و جلب رضایت دست اندرکاران این نهاد ها است.

وی با یادآوری اینکه برای کاهش فضای امنیتی و ایجاد اعتماد به هنرمندان باید در گام نخست آیین نامه تصحیح شود گفت: در سینما آیین نامه های غلطی داریم که کلی گویی است و گاه از همین آیین نامه ها و کلی گویی ها سوء استفاده می شود.

دبیر جشن حافظ تاکید کرد: معتقدم جامعه ایرانی از سال های پیش از انقلاب تفاوت کرده اما هیات هایی که درباره پروانه نمایش و ساخت داریم همچنان متناسب با جامعه دیروز ما تشکیل و اعضای این شوراها اندک است.

**از فیلمسازان بزرگ دوباره امتحان نگیریم

معلم ادامه داد: پیش از انقلاب، جمعیت ایران 35 میلیون بود که 60 درصد آنان سواد نداشتند؛ امروز76 میلیون داریم که 90 درصد آنها تحصیل کرده اند و در این شرایط نمی توان با حضور چند نماینده به سراغ آیین نامه ها و ضوابط رفت بلکه باید بر اساس ساختار جمعیتی جامعه، شوراهای مختلف برای صدور مجوز ساخت و نمایش آثار فرهنگی و هنری را تبیین کند.

وی یادآور شد: به عنوان نمونه هیات منصفه مطبوعات باید بیش از این باشد و معتقدم در شورای پروانه ساخت نیز باید افراد بیشتری حضور داشته باشند.

تهیه کننده فیلم گاوخونی با اشاره به اینکه فیلمسازان کهنه کار و ثابت شده نباید در شوراهای مختلف آزمون دهند گفت: فیلمسازانی همچون مسعود کیمیایی سابقه ای مشخص در سینمای ایران دارند و بد است که دوباره از فیلمسازان بزرگ امتحان بگیریم و بگوییم مورد اعتماد هستند یا نیستند.

معلم ادامه داد: فیلمسازان از مردم توقع دارند و این اعتماد میان آنان و فیلمسازان وجود دارد از این رو اگر اعتماد مردم را به هنرمندان سلب کنیم فضای هنری به باج گیری آغشته و مردم به هنرمندان بی اعتماد می شوند.

وی گفت: به عبارتی هنرمند به سمت ریاکاری می رود در صورتی که با تبیین ساز و کار قانونی می توانیم شرایط را بهبود بخشیم.

این منتقد و نویسنده سینما افزود: اینکه امروز فیلمی خارج از سیستم رسمی تولید و به بازار قاچاق عرضه شود خوب نیست و این امر حاصل عدم اعتماد به هنرمندان است و هنرمند نسبت به جامعه خود مسوولیت پذیر و دغدغه مند است.

**فضای فرهنگی همچنان امنیتی است

معلم گفت: به رغم رویکرد و تاکید دولت، متاسفانه هنوز فضای فرهنگی کشور تا حدی امنیتی است و این مهم تا هماهنگ نشدن دستگاه های دولتی و وزارتخانه های مختلف برطرف نخواهد شد و اینگونه نباشد که تولید یک اثر از سوی وزارتخانه ای تایید و از سوی نهادی دیگر وتو شود.

وی توضیح داد: تلویزیون، حوزه هنری، شهرداری و دیگر نهادهای مختلف سلیقه خاص خود را دارند و هریک نیز به اعمال سلیقه می پردازند که این مشکل اصلی ما است.

مدیر مسوول ماهنامه دنیای تصویر افزود: باید ساز دولت هماهنگ و هم آوا و این ساز بر اساس قاعده نواخته شود الان ما سازهایی داریم از طریق خود فیلم نواخته می شود و هر هنرمند برای تولید یک کار بکر با نهادهای مختلف درگیر می شود و اینقدر منویات مورد توجه قرار می گیرد که اصل کار از بین رفته و سمت و سوی کار فرهنگی از بین می رود و بخشی از آثار یاد شده از سوی مخاطب توهین آمیز است.

**شفاف سازی فرهنگی در جامعه رخ دهد

معلم تاکید کرد: اجازه دهیم بحث هایی درباره فیلم ها در محافل قدرت به اجتماع منتقل شود؛ دولت تاکید به شفاف سازی دارد از اینرو اجازه دهیم شفاف سازی فرهنگی در جامعه هم اتفاق بی افتد. به عبارتی بهتر است که مردم را حساب کنیم،ما تولیت فرهنگی را جدی گرفتیم اما مردم را فراموش کردیم درصورتی که آثار فرهنگی برای مردم ساخته می شود و آنها با استقبال و یا عدم استقبال تعیین کننده هستند.

وی گفت: نشریت فیلم و موسیقی در برخورد با مخاطب زنده می شود اگر جامعه رانسبت به آثارآگاه کنیم رابطه مردم و فرهنگ تسهیل می شود.

این تهیه کننده سینما همچنین از فیلتر سلیقه ای برخی سایت های فرهنگی و سینمایی انتقاد و بر ایجاد یکسان سازی در دولت تاکید کرد.

**نظارت سلیقه ای یعنی گمراهی

معلم توضیح داد: یک گروه فکری شاید با یک فیلم مشکل داشته باشد اما نباید از قدرتش برای ضربه زدن آن اثر استفاده کند. وی ادامه داد: اگر ما مخاطبان گروه های مرجع فکری را ملاک قرار دهیم و آثار هنری بی واسطه با آنان برخورد کنند نتیجه بهتری حاصل شده و تشویش اهالی هنر کاهش می یابد.

به گفته وی، «سهام فکر» هنرمند اگر متلاشی شود نتیجه خوبی در آن آثار نخواهیم داشت و شاید گمراهی بیشتری ایجاد شود؛ نظارت های سلیقه ای باعث گمراهی بیشتری می شود و نظارت غلط موجب گسترش فساد می شود و ما نیز از این قاعده مستثنا نیستیم.

معلم یاداور شد: شفاف سازی جامعه، تولیت فرهنگی را از وضعیت ملوک اطایفی خارج خواهد کرد.