وی ادامه داد: منع عدهای از بازیگران از بازیگری به عقیده من هیچ توجیهی نداشت چرا که شما بر اساس هیچ منطقی متوجه نمیشدید چطور عدهای میتوانند در سینما و تلویزیون بازی کنند و عدهای دیگر نه … از طرفی اگر ما به اصل سینما قبل از انقلاب نقد داشتیم چطور از گرداندگان آن سینما در بدنه سینما بعد از انقلاب بهره بردیم.
او اضافه کرد:فراموش نکنید غایت آمال یک بازیگر آن است که بازی کند و به همین خاطر هیچ چیز به اندازه منع او از بازیگری نمیتواند ناراحت کننده باشد. در طول این سالها هم که ملک مطیعی نمیتوانست بازی کند بیشک نقشهای بسیاری بودند که او میتوانست در آنها نقش آفرینی کند.
معلم در پاسخ به این سوال که آیا بهتر نبود که ملک مطیعی در فیلم کارگردانهای مطرحی چون مسعود کیمیایی، داریوش مهرجویی و … جلوی دوربین ظاهر میشد گفت: اگر این اتفاق رخ میداد بهتر بود اما این موضوع هم به این معنا نیست که چون بستر برای بازی در ان کارها به هر دلیلی برای او فراهم نبود او نباید در فیلم «نقش و نگار» بازی میکرد چون او یک بازیگر است و مانند هر بازیگری دیگر هم حق انتخاب دارد و ممکن است این انتخاب او در نهایت بازخورد مثبت یا منفی داشته باشد اما باید به انتخاب ملک مطیعی احترام گذاشت.
این منتقد و تهیه کننده سینمای ایران در پایان تصریح کرد: متاسفانه در طول این سالها ما استفاده درستی از بازیگران چهره قدیمیمان نداشتیم و به نوعی بعد از بازگشتشان آنها را از بین بردیم؛ نمونه آن هم سعید کنگرانی بود که بعد از حضور کوتاهش در یک اثر به قدری از او انتقادهای نا به جا شد که در نهایت کنگرانی قید بازیگری در ایران را زد. به هر حال امیدوارم این اتفاق برای ناصر ملک مطیعی رخ ندهد.