فیلمِ خوب، حالِ خوب
هر قدر که دیدن فیلم های خوب حال تماشاگر را خوب می کند، تماشای آثار نازل و مبتذل و گنده گو و توخالی، حال تماشاگران را می گیرد. مهم نیست که ژانر فیلم چیست، چه رویکرد فکری ای دارد، تنها سرگرم کننده است یا بیننده را به تفکر در امور دعوت می کند، می خنداند یا می گریاند، اجتماعی است یا فلسفی، عاشقانه است یا اکشن. مهم این است که تماشاگر بعد از دیدن فیلم احساس فرح انگیزی را تجربه کند. فیلم خوب، آدم را امیدوار می کند به دانایی، سرزندگی، تعمق در هستی، شکرگذاری، تعمیق روابط احساسی، تقویت نهاد خانواده، همبستگی ملی، خشم علیه بی عدالتی و صفات رذیلانه، اراده برای تغییر هدفمند جامعه، شادی و…
بین خودمان باشد چقدر تعداد فیلم های ایرانی که حال مان را خوب کند، کم است!
دنیای تصویر ۲۵۲ یادداشت های سردبیر