بی تردید آخرین اثر ریدلی اسکات در سینما، مریخی، یکی از برجسته ترین آثار سینمایی سال 2015 است. اینکه فیلمساز کارکشته و ماهری مثل اسکات با آثار برجسته ای همچون بلید رانر، گلادیاتور، بیگانه ها، پرومته و… بتواند از یک داستان به ظاهر خالی از سکنه -جاماندگی فضانوردی در مریخ- این چنین با مداقه و تأمل، اثری در باب اراده شگرف انسان و نیروی نوعدوستی اش بسازد، قابل انتظار بود. ترکیب متوازن سبک تصویری، بازی های برجسته (به خصوص مت دیمون که به زیبایی تنهایی انسان امروز را در مقابل دوربین های پایگاه به تصویر کشیده) موسیقی متناسب و موثر و فضاسازی های خیره کننده، مریخی را یک سر و گردن از سایر آثار همگن خود بالاتر برده است.  این سومین اثر چند ساله اخیر، بعد از جاذبه و میان ستاره ای است که به ژانر علمی-تخیلی وقاری دوباره بخشیده است. در این شماره از مجله دنیای تصویر صفحاتی به این فیلم برجسته اختصاص داده شده و اما بحث پیرامون این فیلم همچنان می تواند ادامه داشته باشد.

دنیای تصویر ۲۵۸