متأسفانه در غیاب یک سیاست مدون و مشخص از سوی نهادهای مسئول در حوزه توزیع فیلم، کتاب و نشریه و عدم حمایت قانونی لازم و فراهم آوردن شرایط مناسب برای استفاده مردم ایران از آثار فرهنگی هنری، روزبه روز بر بحران های فرهنگی جامعه ما اضافه می شود. نبود سالن های سینما در بیش از شصت درصد شهرهای ایران، پراکندگی جغرافیایی نامناسب سینماها و فرسودگی اغلب آنها در نقاط مختلف تهران، عدم حمایت و نمایش فیلم های ایرانی از تلویزیون دولتی، همه و همه نقش توزیع فیلم ها و سریال های ایرانی در شبکه نمایش خانگی را پررنگ تر و اساسی تر کرده است. متأسفانه غفلت سازمان سینمایی و نهادهای دیگر مسئول نسبت به اهمیت همین شکل سنتی پخش فیلم های شبکه نمایش خانگی، افت گاه چهل درصدی همین بازار را در پی داشته است.

باز خدا پدر و مادر این سوپرمارکت ها و مغازه های کوچک شهر را بیامرزد که در کنار اقلام روزمره، عرضه فیلم و موسیقی را جدی گرفته اند و در کنار شیر و تخم مرغ و روغن زیتون، فیلم هم عرضه می کنند. در سرزمینی که تعداد فروشگاه های فرهنگی اش حتی به یکصد هم نمی رسد و دکه های روزنامه فروشی در بسیاری از شهرها اصلا وجود ندارد و در بسیاری از جاها هم فضای لازم برای عرضه همان روزنامه و مجله را هم ندارند و کتابفروشی هایش یکان یکان تعطیل می شود، اگر همین دوستان هم نبودند معلوم نبود همین تعداد فیلم هم به فروش برسد. دست شرکت های محترم توزیع و فروشندگان محترم را می فشاریم که در غیاب مدیران و مصلحان و رسانه های خاموش، سهمی در نشر سینما و موسیقی و فرهنگ دارند.

 دنیای تصویر 258