«تالار جیمی» (کن لوچ) 1/2*

جیمی کرالتون، مبارز چپ ایرلندی در سال 1931 یک تالار رقص در زادگاه اش می سازد تا به زوج های جوان عشق و لذت و شور زندگی بیاموزد اما کلیسا و مقامات شهر در مقابل او می ایستند.

پس از فیلم سرحال و جذاب سهم فرشتگان، دومین فیلم اندکی سرخوش فیلمساز عبوس چپ گرای انگلیسی (که نماینده ی سینمای واقع گرای به اصطلاح مترقی باقیمانده از قرن بیستم اروپاست) به جهت نمایش مناسب دو تلقی در باب زندگی در دنیای امروز، سربلند است. تفکر متحجرانه و ضدزندگی اهل دیر و کلیسا، در مقابل نگرش متجدد و زندگی دوست نسل جوان مبارز قرار می گیرد و در این تقابل البته تم همواره مورد علاقه لوچ در باب مبارزه و چریک بازی هم حضوری پررنگ دارد.

لوچ، یکی از آخرین برگ برنده های سینمای متعهد اروپایی، همواره جایش را در فستیوال کن خواهد داشت.

به نقل از گزارش کن 67/دنیای تصویر244/